Voorstel sociaal artistiek project in het Citadelpark
Na het lezen over de plannen m.b.t. de vernieuwing van het Citadelpark, heb ik een verzoek:
In een tijd dat kinderen geloven dat salami aan de bomen groeit en noten in de fabriek ben ik pleitbezorger om zoveel mogelijk vruchtenbomen aan te planten in de publieke ruimte: appels, peren, noten, tamme kastanjes, bessen ... en waarom geen kersen?
Hoe heerlijk is het niet voor een kind om noten te rapen? Om een appel te plukken? Om een tamme kastanje in het gras te pellen? Hoeveel stadskinderen hebben die gelegenheid nog? Welk stadskind kent er nog het onderscheid tussen een tamme en een wilde kastanje? Een beuken- of een hazelnoot?
Wie bekommert is om de toekomst van de natuur en het milieu heeft er alle baat bij om jonge mensen van kleins af aan kennis bij te brengen en een bewuste attitude te helpen ontwikkelen. Ooit wordt één van die kinderen bedrijfsvoerder of minister, misschien wel burgemeester.
Na het lezen over de plannen m.b.t. de vernieuwing van het Citadelpark, heb ik een verzoek:
In een tijd dat kinderen geloven dat salami aan de bomen groeit en noten in de fabriek ben ik pleitbezorger om zoveel mogelijk vruchtenbomen aan te planten in de publieke ruimte: appels, peren, noten, tamme kastanjes, bessen ... en waarom geen kersen?
Hoe heerlijk is het niet voor een kind om noten te rapen? Om een appel te plukken? Om een tamme kastanje in het gras te pellen? Hoeveel stadskinderen hebben die gelegenheid nog? Welk stadskind kent er nog het onderscheid tussen een tamme en een wilde kastanje? Een beuken- of een hazelnoot?
Wie bekommert is om de toekomst van de natuur en het milieu heeft er alle baat bij om jonge mensen van kleins af aan kennis bij te brengen en een bewuste attitude te helpen ontwikkelen. Ooit wordt één van die kinderen bedrijfsvoerder of minister, misschien wel burgemeester.
Vorming:
Vorming
lukt nog altijd het best via de combinatie van theorie met praktijk.
Maar praktijk, daar komt de laatste decennia weinig van in huis.
Zo zouden scholen van in de kleuterklas kinderen respect kunnen aanleren voor publieke vruchtenparken.
Misschien ontwikkelen kinderen daarmee in één adem ook verantwoordelijksgevoel voor publiek "bezit" wat op termijn leuk meegenomen is inzake vandalisme en vernielzucht.
Misschien kan elke school een boom "adopteren" en hem projectgewijs opvolgen: welke bloemen, welke bestuiving, welke vogels enz.
Onderricht in eigen boomgaardpark: het zou behoorlijk minder steriel zijn dan wat een gefatsoeneerd (design)park nu aan mogelijkheden biedt.
Ook meegenomen (kunnen) zijn: respect voor de voedselketen, weten waar iets vandaan komt, iets zien groeien, geduld, nieuwsgierigheid.
Zo zouden scholen van in de kleuterklas kinderen respect kunnen aanleren voor publieke vruchtenparken.
Misschien ontwikkelen kinderen daarmee in één adem ook verantwoordelijksgevoel voor publiek "bezit" wat op termijn leuk meegenomen is inzake vandalisme en vernielzucht.
Misschien kan elke school een boom "adopteren" en hem projectgewijs opvolgen: welke bloemen, welke bestuiving, welke vogels enz.
Onderricht in eigen boomgaardpark: het zou behoorlijk minder steriel zijn dan wat een gefatsoeneerd (design)park nu aan mogelijkheden biedt.
Ook meegenomen (kunnen) zijn: respect voor de voedselketen, weten waar iets vandaan komt, iets zien groeien, geduld, nieuwsgierigheid.
Sociaal:
Misschien kan er ook gepicknickt worden aan de voet van een vruchtenboom op zondag? Een lintje errond, een bandje of een fanfare? Mensen op de been, een beetje dorpsgevoel in 't stad, samenhorigheid, goed burgerschap, medeverantwoordelijkheid ... Het zou iedereen ten goede komen. Een win-win-situatie.
Artistiek:
Als ontmoetingslocatie in het park, geflankeerd door het het HISK, MSK & SMAK zou hier een platform kunnen worden geboden aan kunstenaars/performers/muzikanten/sociaal artistieke projecten (ik denk hierbij aan projecten zoals oa 'Antichambre' in de voormalige blekerij Alsberghe-Van Oost op de Drongensesteenweg in 1989, waarbij diverse kunstobjecten van vooral 'eigen kunstenaars 'werden toen zowel binnen als buiten de fabriek in het decor ingeplant.The Skyblasters stelden op dit terrein ooit hun eerste single 'Trip into the Past' concertgewijs voor) .
Ik ben niet naïef. Vruchtenbomen
planten zijn geen panacee tegen alle kwalen.
Maar het kan een begin zijn, een begin dat hard nodig is als we tegen 2050 nog wat natuur willen hebben.
Daarvoor is een sterk gewijzigde mentaliteit nodig en een onstuitbaar respect.
En zoals een appel van een heel klein pitje komt zo ook kan een mentaliteit groeien uit een heel klein vruchtje.
Maar het kan een begin zijn, een begin dat hard nodig is als we tegen 2050 nog wat natuur willen hebben.
Daarvoor is een sterk gewijzigde mentaliteit nodig en een onstuitbaar respect.
En zoals een appel van een heel klein pitje komt zo ook kan een mentaliteit groeien uit een heel klein vruchtje.
OK, interessant gegeven en het raakt zeker bij mij een snaar...(ik plukte enkele jaren geleden 10 oude appelsoorten in verlaten boomgaarden door rond te toeren...en te zien waar een boompje nog eenzaam blonk met enkele appels en dit in de pyreneeën waar en masse golden zijn aangeplant en geteeld...., Je idee is ook te situeren in de brede schoolgedachte.
BeantwoordenVerwijderenMaar... ga eens een paar stappen verder; daag jezelf en de anderen ook creatief/artistiek uit zodat de uitkomst nog niet te voorzien is? hoe zou je zo'n project nu concreet aanpakken en hoe komen in de verschillende fasen 'beeldende doelen' die niet opgelegd worden maar verkend, om de hoek ? Het brengt me al op ideeën: kruisen, enten, structuren, een woud van vruchtenbomen, het festival van de bloesem, virtuele bomen....groet, Lieve
Ok... Misschien een hele gekke gedachtesprong: in mn 3de bachelor deed ik keuzevak performance: mn eindproject was een nest, ik gebruikte daarvoor een wilgeboompje in januari. De jonge takken van de wilg leidde ik naar de grond, elke week spande ik deze takken aan totdat ze na de lente in de grond doorgroeide. Resultaat: de takken kregen bladeren en mijn boom transformeerde in een soort cocon, een nest! Deze nest was beschut tegen de elementen en vooral heel gezellig. Misschien iets dat zowel het poëtische, beeldende als sociale draagvlak beroerd? Ik zal het eens uitschrijven, stel je een Citadel voor met allemaal soortgelijke vruchtennesten!
VerwijderenHey Gaia,
BeantwoordenVerwijderenHier zijn een paar van mijn bedenkingen.
Lieve haar opmerking deed me denken aan Koen Vanmechelen en zijn cosmopolitan chicken project. Dat gaat ook over groeien, kruisen, mens vs natuur, ... Misschien kunnen we er eens samen naar kijken en ideetjes opdoen. Bomen kunnen bijvoorbeeld ook symbool staan voor de fases in een mens zijn leven.
Omdat fruitbomen nooit zo in de natuur voorkomen (zijn altijd een product van jarenlange kruisingen) kunnen we ook iets doen rond genetica. Ook actueel door het aardappelveld van de universiteit.
Misschien kunnen we ook iets doen met de kritiek die er heerst op de heraanleg van het Citadelpark. Ik denk dat er nog een soort van inspraakmoment voor de buurtbewoners komt, als we hieraan iets kunnen linken, zou dat wel tof zijn. We kunnen bijvoorbeeld iets doen rond "het gedroomde park"?
Ik vind jouw idee met het nest trouwens ook heel poëtisch. Ik vind dat de boomgaard ook gewoon een ontmoetingsplaats mag zijn voor buurtbewoners, passanten en toeristen, dus dat past er wel mooi binnen. Voor de rest vind ik het belangrijk dat de participanten ook echt deelnemen aan het project. Dat ze zichzelf vragen moeten stellen en ook daadwerkelijk iets doen.
Groeten, Sarah